Katılımsız Bir Cenaze, üstelik ölüsü Yeryüzünde~

“Nefesin kesilene kadar koşup da varamadığın yerlere yürüyerek gidenlerin varlığını öğrenince her şeye kırılıyorsun, herkese.”

belki denize ulaşır içimizdeki nehirler bir gün~

Ben o gece, o parkta sabaha kadar küçük bir çocukmuş gibi ağladım senin zerre umrunda olmazken…

yüzüme bak, bir sigara yak.

her gece yokluğunu unuttuktan sonra kafama birden dank edince onun artık olmadığını içimden defalarca kez kendime tekrarlıyorum

Bir gün annemin çığlığıyla bütün şehir uyanacak ama ben uyanmayacağım.