en güzel manzaralar bile terkedilmiştir.
bu sakinliğimi bu sessizliğimi tanıyorsun değil mi? kemiklerim kırılmış gibi hissediyorum ama hiç söylemeyeceğim, biliyorsun değil mi?
daha yolun başında, ruhum sanki yüz yaşında~
sanki altı yaşındayım, balkonun demirlerinden ayaklarımı sarkıtmışım. suratımda bir tokat izi, o kadar küsüm ki kendimle bile konuşmuyorum.